LAT LAGER EN LOSSER

De lat moet lager. Het is mijn hele leven (56 jaar) al de rode draad. Als ik vroeger zat te tekenen en ik ging buiten de lijntjes, kreeg ik een tik op mijn handen van mijn opa. Deze opa was de leukste en liefste opa die een kind zich wensen kon. Echt een schat. Het liedje “Mijn opa, mijn opa, mijn opa” van Annie M.G. Schmidt gaat over hem. In heel Europa was er niemand zoals hij. Niemand zo aardig voor mij. Hem treft dan ook zeker geen schuld. Hij daagde me uit en wilde me verbeteren. We hebben er allemaal mee te maken. 

Die lat zo hoog leggen is een vrouwending. Ik ken geen man die daar last van ondervindt. Sommige mannen leggen die lat ook hoog, maar komen vervolgens niet in de knoop met hun geweten. Geen scrupules. Vaak leggen zij die lat ook hoog bij anderen en dat maakt hen succesvol. In mijn beoordelingen was het een terugkerend onderwerp. Die lat moest echt lager. Toch denk ik dat er niet zo veel mee mis is. Tot het je in de weg gaat zitten. Dat gebeurt met mijn portretjes.

NLP en mindfulness leken mij goede middelen. Leven in het hier en nu en minder nadenken over hoe dingen beter kunnen. Het is niet aan mij besteed. Ik ben er te nuchter voor waarschijnlijk. Toen ik de draad met tekenen weer een beetje oppakte, leek de onlinecursus “losser schilderen” mij ideaal. Maar het lukt nog niet erg. Het moet weer tot in detail kloppen. De opzet staat in een half uur, maar de uitwerking duurt veel te lang. Als ik er mijn brood mee zou verdienen, zou ik € 0,50 per uur verdienen.

Ik doe mijn stinkende best wat losser en vrijer te gaan werken. Hierbij wat experimenten met andere materialen. Oost-Indische inkt, pastelkrijt, bruin papier. We rommelen door. Ik laat ze gewoon zien. Ze zijn verre van perfect en de gelijkenis met het onderwerp kan stukken beter. Ik beleef er ineens lol aan en word al niet meer boos op mezelf als het even minder gaat. Niemand zo aardig voor mij als mijn opa. Oh nee, wacht even, ik ben nu ook best aardig voor mij. Die lat moet lager. Ik kan er overheen springen tegenwoordig!